Leo Fijen bij openening Kruiswegwandeling: "Kom er bij en sluit je aan!"

Ruim zeventig belangstellenden, waaronder gasten uit Utrecht, Emmeloord en Volendam, namen op woensdag 19 maart deel aan de opening van de Kruiswegwandeling door Sneek. In de Mis voorafgaand aan de opening in het Bonifatiushuis, herinnerde pastoor Van der Weide aan de onbaatzuchtige liefde van Sint Jozef, wiens feestdag het was.

Daarna vertrok het hele gezelschap naar de achteringang van Slijterij De Weduwe Joustra, waar de eerste statie stond opgesteld. Oud tv-presentator en auteur Leo Fijen riep de aanwezigen daar op het eigen geloof publiek te maken en het niet alleen voor jezelf te houden.

De Kruisweg, zo vervolgde Fijen, herinnert ons aan het laatste afscheid dat ons allemaal eens te wachten staat. Praat erover met je kinderen en kleinkinderen want bij hen is de afstand naar de kerk vaak zo groot geworden dat er geen kerkelijk afscheid meer komt. Vertel hun waarom het geloof en de kerk belangrijk voor je is. We zijn als kerk goed in afscheid nemen, met liederen, teksten en rituelen die allemaal getuigen van hoop. Laat je dat niet afnemen.

Fijen is er van overtuigd dat door het uitnodigende karakter van de Kruiswegwandeling de verschillende generaties in gesprek kunnen komen over wat belangrijk is in het leven. ‘Loop de Kruiswegwandeling dus met je kinderen en kleinkinderen. Laat ze zien hoe het lijden van Christus jou tot op de dag van vandaag troost biedt en hoop geeft. En nodig anderen uit door te zeggen: kom erbij en sluit je aan. De Kruiswegwandeling is de moeite waard. En ons geloof niet minder. Houd het niet voor je maar deel je betrokkenheid en geloof.’

Fijen herinnerde tenslotte de aanwezigen aan een uitspraak van de Duitse monnik Anselm Grün die Jezus aan het kruis onze dokter noemde die onze wonden heelt. Delen in het lijden van Christus gebeurt waar mensen, ziek en stervend, getuigen van hun geloof en hoop tot op het laatste moment. Door deze houding van vertrouwen helen ze, net als Christus, de mensen rond hun ziek- en sterfbed.

Daarna slingerde een lange stoet van mensen door Sneek, dertien keer mediterend stilstaand voor een etalage, museum, in een winkel of bibliotheek. Om tenslotte de veertiende en laatste statie in de Sint Martinuskerk te bezoeken. Waarna de verdiende soep en broodjes op hen wachtte in het Martinushuis.